Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki depremlerden etkilenen Gaziantep’in İslahiye ilçesindeki konteyner kentte kalan kadınlar, atölyeye dönüştürülen çadırda dikiş dikerek depremin travmasından uzaklaşırken hem kendi hem de diğer depremzedelerin ihtiyaçlarını karşılıyor.
Yaklaşık 3 bin kişinin yaşadığı Kalyon Konteyner Kent’te kurumların ve sivil toplum kuruluşlarının depremzedelere desteği sürüyor.
Bülbülzade Vakfı’nın, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının sağladığı dikiş makineleriyle atölyeye dönüştürdüğü çadırda, depremin psikolojik etkilerinden üreterek uzaklaşan kadınlar, kendi ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra diğer afetzede kadınlar için de tekstil ürünleri hazırlıyor.
Vakfın ilçedeki faaliyetlerini koordine eden gönüllü Zemzem Çetin, AA muhabirine, travmanın atlatılmasına destek olmak için neler yapabileceklerini düşündüklerini, yaptıkları araştırmadan sonra dikiş atölyesi kurmaya karar verdiklerini söyledi.
Gaziantep’teki esnafın da kendilerine destek olduğunu belirten Çetin, “Bizim ‘1-2 top alırız.’ diye gittiğimiz, 60 top kumaşla döndüğümüz yerler oldu. Gaziantepli esnafın desteğiyle iyi bir sonuç elde etmeye başladık.” dedi.
Çetin, depremzede kadınların bu kumaşlarla önce şalvar, nevresim, yastık kılıfı gibi ihtiyaçlarını tamamladığını dile getirerek, şimdi ise dikilen ürünleri biriktirdiklerini belirtti.
Daha sonra konteyner konteyner gezerek bu ürünleri hediye edeceklerini anlatan Çetin, “Yani depremzedeler depremzede kardeşleri için çabalıyor.” ifadesini kullandı.
“Burada kendimizi daha iyi hissediyoruz”
Depremde hasar gören Halk Eğitim Merkezinin usta öğreticisi Mevhibe Köse ise atölyede çalışmaktan mutluluk duyduğunu aktardı.
Kendisi gibi depremzedelerin yaralarını birlikte sarmak için sökükleri diktiklerini, kıyafet ihtiyaçlarını karşılamaya çalıştıklarını anlatan Köse, tüm bunları yardımlarla yaptıklarını, gelen her yardımı değerlendirdiklerini belirtti.
Köse, depremzedelerin ihtiyaçlarını karşılamayı amaçladıklarını ifade ederek, şunları kaydetti:
“Çok ağır şeyler yaşadık, burası bize terapi merkezi gibi geldi. Burada kendimizi daha iyi hissediyoruz, mutlu oluyoruz. Bir nebze olsun unutuyoruz o gece yaşadıklarımızı. Kumaşlarda, örgü iplerinde kendimizi buluyoruz. Çok severek yapıyoruz. Bir insana biraz olsun faydamızın dokunduğunu görünce daha da mutlu oluyoruz. Bize bu yardımları sağlayan herkese çok teşekkür ediyoruz, iyi ki varlar.”
Depremzede 62 yaşındaki Elif Yılmaz da atölyede, şalvar, etek, pijama, yastık, nevresim diktiğini söyledi.
Yılmaz, “Elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. Kaldığım yerde ağlayıp sızlayacağıma buraya gelip günümü geçiriyorum. Burada dikiş yaparak mutlu oluyorum.” dedi.
